Para cada ser necesitado. Non resulta doado, Erguer os espíritus tristes, Dóa seu ser aos necesitados. Soubo amar no máis fondo de si mesmo, Namentras parte do Globo Terráqueo, Desentendíase, como é hábito, Da necesidade allea. Están de nós afastados E nos somos unha economía forte, Que amosamos o noso descontento Ao mínima esixencia non cumplida. Pero él con toda a súa fotaleza íntegra, Soubo quitalos da máis bárbara miseria. Foi expulsado do país do branco marfil E dos maravillosos templos, Por axudar a seres necesitados, Por mor dos enganadores dos pobres, Que querían deixar de ser. A vileza satánica quería facer máis difícil, Afastarse da superviveza cotiá. Protestaron os negociantes da miseria, El tivo que deixar á xente amada. Resulto fermoso engadir e dar, Loitar pola ialma alléa, Polo feito de facer o ben máximo, A túa fonda entrega Aos seres débiles que necesitan Ser, fondamente amados No seu ser íntegro e perfecto Decer Terceiro Mundo, É un vulgar insulto. Necesitan tanto amor coma nós. Que é o que nós non temos? Que laio absurdo inventaremos? Axudar, dignifica a túa persóa. Queixarse innecesariamente, E un vulgar insulto ao próximo. Eu, desexo, o teu eterno descanso, Somentes soubeches pensar No ser incomplento, O mundo da tristura, E do amor necesitado. Miguel Dubois. |
VIVE PARA VIVIR A VIDA. VIVE VIVINDO, DÍA A DÍA. FAI DA TÚA VIDA UN INTRE DE LEDICIA INTENSA. SÉ TI MESMO, SEMPRE. OBSERVA, VIVE OBSERVANDO. SE TES QUE XULGAR FAÍNO, MAIS NON PREXULGUES E XAMÁIS CONDENES A NINGUÉN. SE CONDENARAS O QUE NA FRONTES TES, TI TE CONDENARÍAS A TI MESMO. FAI USO DOS TEUS DEREITOS, SEMPRE. O MAIOR DEREITO QUE CHE CORRESPONDE É O DE SER LIBRE. CREE FIRMEMANTE NA LIBERTADE PERSOAL E FAI USO DAS FERRAMENTES QUE CHE FAN CONVIVIR CÓ RESTO DA SOCIEDADE.
miércoles, 15 de julio de 2009
PEQUENA HOMAXE PÓSTUMA A VICENTE FERRER
LIBERDADE con AMOR e FORTALEZA CONSTANTE
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario